De grote vragen van het leven
Waarvoor eenieder word gesteld
Die beantwoord je niet zomaar even
In veel verhalen wordt wel iets verteld:
Waar komt ons leven toch vandaan?
Wie heeft de levenswetten ingesteld?
De mensen die ooit leefden, waar zijn die heen gegaan?
Sterven ook wij werkelijk - vandaag, morgen of over een jaar of tien?
Is er een diepere zin in ons bestaan?
Onze verloren geliefden, zullen wij hen ooit weer zien?
Wij leven nu, maar wat komt er nadien?
Je beantwoordt ze niet zomaar even
Die grote vragen van het leven
Als je op een plek bent zonder lichtvervuiling en je kijkt omhoog dan kun je overweldigd worden door de hoeveelheid sterren boven je. De ruimte, het helaal is onvoorstelbaar groot. En wij, ... Als je beseft dat wij leven op een stipje in dat grote universum dan kunnen de grote levensvragen bij je opkomen. Wie zijn wij. Waar komen wij vandaan. Gaan wij ergens naartoe? Over de antwoorden kunnen we vele gedachten hebben en vele verhalen vertellen. Of is het beter om gewoon stil te worden en je over te geven aan de verbazing, verwondering - het ontzag. Misschien kun je sommige vragen niet beantwoorden omdat je ze moet leven.
Een kind zonder veilige grenzen
Als bescherming tegen de
Wereld en andere mensen
Vindt andere wegen
Zijde wordt gemaakt van
De cocon van de zijdevlinder
Zijde glanst, zijde is zacht
Zijde is mooi,
Zij is nog kind
De cocon is warm en sterk
De cocon beschermt en sluit
Nauw om haar heen
De vleugels van de vlinder groeien
Een puber vecht en zoekt
Naar volwassenheid, de wereld,
Andere mensen, andere wegen
Een cocon die openbreekt doet pijn
En toch, vleugels uitslaan dat is vlinder zijn.
Een mens heeft veilige grenzen nodig voor privacy en veiligheid, altijd maar zeker ook als kind.
Grenzen beschermen je privé-schuilplaatsen: je veilige plekken waar jij jezelf kunt terugtrekken om alleen te zijn. Grenzen beschermen je persoonlijke ruimte: je lichaam en de afstand tot anderen. Grenzen beschermen je actieterreinen: de zaken en handelingen waar jij jezelf deskundig en verantwoordelijk voor voelt. Grenzen beschermen je psychologische ruimte: de mate waarin je in de aandacht staat en je vaardigheid om die aandacht vast te houden of los te laten.
Als je grenzen overschreden (dreigen te) worden komt er automatisch een reactie op gang van vechten, vluchten, verstijven of verslappen. Als dit vaak gebeurt en/of in ernstige mate kunnen er reactieve patronen gevormd worden om je te beschermen, maar die op de lange duur ook beperkend kunnen zijn. De patronen zijn er om je te beschermen én houden je gevangen.
Het loslaten van die patronen is vaak lastig want je komt daardoor ook weer in aanraking met de emotionele lading die ermee verbonden is. Dan is het zoeken hoe je stap voor stap het risico op die pijn een beetje kunt toelaten. Om deze te verwerken, de lading ervan te neutraliseren en dan een volgende stap te maken om zo steeds meer autonomie in je leven te realiseren.
Stil wordt hij genoemd
Deze zaterdag
Zitten wij bij elkaar
En zwijgen
Terwijl wij voor ons kijken
Onze ogen
Op de grond gericht
En wachten
De winter ging voorbij
Dachten wij
Nog even dan
Zal het lente zijn.
In het Christelijk kerkelijk jaar wordt de zaterdag voorafgaande aan Pasen en de laatste vastendag stille zaterdag genoemd. De dag heet Stille zaterdag omdat dan de kerkklokken niet geluid worden. Volgens de Christelijke overlevering is Jezus de dag ervoor, op Goede vrijdag, gestorven. De zondag erna is het Pasen en wordt zijn opstanding gevierd, de hoogste feestdag in de Katholieke kerk. De dag kan ook stil genoemd worden om de stille verslagenheid te duiden van de volgelingen van Jezus die naar troost en betekenis zoeken.
Op de website 50pluswereld.nl wordt vermeld dat het Paasfeest sterk beïnvloed is door het Joodse lentefeest, het Joodse Pascha waar ons woord Pasen van is afgeleid. Er zijn natuurlijk ook veel andere tradities, culturen en tijdperken waarin het einde van de winter en het begin van de lente uitbundig gevierd werd (en wordt). Het doven van een oud en het ontsteken van een nieuw vuur speelt daarbij vaak een symbolische rol.
Een relatie is een kostbaar iets
Twee mensen bij elkaar
Die willen samenleven
Een liefdespaar
Dat alles wel wil geven -
Zoveel geluk
Wordt toch soms uiteengedreven
Dan gaat de liefde langzaam stuk
Eerst is er alles, dan is er niets
En rest alleen maar droefenis
Omdat er iets gebroken is
Een relatie begin je met grote verwachtingen. Als je verliefd bent verwacht en hoop je dat deze relatie je veel brengt en nooit meer stuk zal gaan. Maar het leven stelt je soms voor uitdagingen, ook binnen je relatie. Je komt jezelf én de ander tegen en in sommige gevallen leidt dat tot conflicten of uiteindelijk zelfs tot het verbreken van de relatie.
Allebei heb je patronen ontwikkeld voor streven naar nabijheid en zelfstandigheid. Als die patronen elkaar tegenwerken, ontstaan er spanningen. Dan is het nodig om met elkaar in gesprek te gaan op het niveau van intimiteit: elkaar laten weten welke gevoelens en behoeften er écht in je leven zonder deze te overschreeuwen of te censureren. Je kunt je vaardigheid hierin samen ontwikkelen of dit doen onder begeleiding.
Het vermogen tot deze vorm van intimiteit vergroot de kans op meer begrip en verbinding, en tot duurzame veerkracht en vitaliteit in je relatie.
Ik moest iemand zijn
Maar wist niet wie
Ik was nog klein
Ik vroeg het aan mijn opa
Hij keek mij aan en omarmde mij,
‘Ach jongen toch’, is alles wat hij zei
Ik vroeg het aan de dominee
Die vanaf zijn hoge kansel naar beneden keek
Helaas te druk met het houden van zijn preek
Mijn leraar gaf mij tot mijn spijt
Alleen uitleg over geschiedenis
Rekenen, natuurkunde en elektriciteit
De taoïst zei: ‘Niets’
‘Alleen maar zitten
Dat is al iets’
Het stellen van die vraag is levenslang gebleven
Wie ik vandaag ben zal ik morgen zijn geweest
Mijn hoopvol antwoord is: in wording zijn, dát is leven
