Mijn vader was een vreemde man
Nee, wacht! Begrijp me niet verkeerd
Ik heb mijn vader steeds geëerd
Maar wat bedoel ik dan?
Ik bedoel, ik heb mijn vader nooit gekend
Zoals anderen hem leerden kennen
Aan dat idee moest ik wel even wennen
Het heeft me regelmatig droevig gestemd
Ik had niet dezelfde vader als mijn broer
En ook niet dezelfde als mijn zus
Nee, het ligt wat ingewikkelder. Dus
dit uitleggen vind ik een hele toer
Wat ik bedoel is: ieder vormde van hem een eigen beeld
Had ik dit maar eerder geweten, dat had veel gescheeld.
HV
Soms schrijf ik iets en aarzel dan of ik het wel moet publiceren. Dit gedicht is daar een voorbeeld van. Want ja, om te zeggen dat mijn vader een vreemde man is voelt voor mij toch wat bezwaarlijk. Kinderen zijn vaak loyaal aan hun ouders, dat heb ik dus ook. Toch waag ik het erop, omdat ik denk dat het gedicht ook de nuancering van deze uitspraak in zich draagt.
Loslaten, kun je dat leren?
Hoe vaak moet je het proberen?
Ze keek mij vragend aan
Of hoeveel keren?
We bleven even staan
Nog even en de zon zou ondergaan
Ik zweeg, ik wist het niet
Zwijgend zijn we verder gegaan
Je moet loslaten wordt zo vaak gezegd
En - wordt dan uitgelegd,
Je kunt pas verder gaan
Als je jezelf er bij hebt neergelegd
Maar soms moet de zon eerst ondergaan
Voordat je weer op kunt staan.
HV
We waren jong nog en liepen in de sneeuw
Op kerstavond in de vorige eeuw
Het was donker, want bijna middernacht
Met boven ons de maan en sterrenpracht
In de kerk was het lekker warm
Vol met mensen rijk en arm
Ik zocht een plekje op de achterste rij
Slaperig maar toch ook dankbaar en blij
Nu ben ik oud en ligt er zelden sneeuw
Ja, ik weet het, we leven in een andere eeuw
Maar in december komt weer dat beeld voorbij
Want het is verbonden met kerst voor mij
HV
Een van die vele kinderziektes heeft me te pakken
Mijn vader zet mijn bed in de huiskamer
Ik kruip erin en slaap, moeder dichtbij
Ze geeft me chocolademelk, een hele fles voor mij alleen
In de winkel staar ik verlangend naar pakken chocomel
Vaak weet ik de verleiding te weerstaan
Maar vandaag geef ik eraan toe en verwen mijzelf
Een hele liter voor mij alleen
De dokter kijkt en zucht, meet en klopt en voelt
Hij schrijft iets onleesbaars op een klein papier
De chocolademelk is op, er komt geen nieuwe fles
Een paar dagen later speel ik weer buiten.
