Een kerkbank is van hout
De zitting hard, de leuning recht
Dat weet echt iedereen die lang
Op hout gezeten heeft
Een boom is een universum op zich
Sterrenstof - kijk er aandachtig naar
En ervaar met verwondering het ontzag voor de vorm
De kleuren en de nerven waardoor al dat leven stroomt
De geur van bomen in de regen
De gewelven van het natte bladerdak, als ik mijn ogen sluit
Vallen druppels op mijn huid, en in de stilte
Hoor ik die ene vogel zingen
Zwarte veren, gele snavel
Hoog boven in de top
Zoekt hij zijn plekje op in ’t hout en zingt uit volle borst
Een zachte echo in de verte
