‘Kiele-kiele-Koeweit’
Zingt Farce Majeur
De olie is op
Wij maken lol
Spelen midden op straat
Ja, wij zijn nog kinderen
Verward sta ik op
En kijk rond
Zoek een houding
Een lied van hoop
Opnieuw, opnieuw
Crises in het leven?
Kiele-kiele, Force Majeur
Opnieuw aan ons gegeven
Hopelijk is het maar voor even
Reik uit in liefde
Oog voor elkaar
Zíng, een lied van leven!
Fietsend tegen de wind in
Water slaat over de Rottedijk
Op de trappers staand geniet ik
Van de kracht, in mijn herinnering
Februaristorm vandaag, met regenvlagen
Carnavalsoptochten afgeblazen
Jammer, maar toch beter
Denk ik, dan weggeblazen
Vanwege stemmingsvlagen
Ervaar ik achter mij ravage
En vóór mij het landschap
Van een lege etalage
Ik vraag de goeroe
Een oefening
Voor rust
‘Zitten en niets doen
Uit jezelf zo zijn
Is voldoende’
Ik zit en kijk
En denk aan alles
Wat ik wil doen
Zitten en niets doen
Uit mijzelf zo zijn
Lijkt niet voldoende
Ik roep de goeroe
Zij knikt
‘Dát is de oefening’
Met mijn fiets van de dijk
Lekker snel
Maak ik sporen in het grind
Dan weer naar boven
En opnieuw
Tot ik val en het grind
Trekt sporen in mijn knie
Jij en ik, wij samen
Met ons liefdesspel
Maken wij herinneringen
Van liefde en plezier
Telkens weer
Tot wij vallen en het leven
Trekt sporen in onze ziel
Te zijn als een kind
Ondanks littekens en wonden
Gemaakt door het leven
Telkens weer
Opstaan
Door tranen heen lachen
En opnieuw durven spelen!
Wij zijn vaak zo
Het middelpunt
Van ons eigen leven
Dat het moeilijk is
Anderen
Echte aandacht
Te geven
Alles wat wij zien
Zien wij
Vanuit ons zelf
Denken wij,
Beseffen niet:
Wij zien
Het in ons zelf
