Geliefden die zijn overleden
Zijn toch nog deel van ons bestaan
De doden, uit de tijd getreden,
Voelen ver bij ons vandaan
En, ‘t klinkt misschien wel erg profaan,
Daarmee zijn wij ontevreden
Ja, zij leefden in het verleden
En zijn toen van ons heengegaan
Wij voelen ons zo afgesneden
En zijn daardoor ook erg ontdaan
Alsof de toekomst is vergaan
Hoe stel je dan je ziel tevreden?
Zij vormden wortels voor ons heden
Opdat wij groeien, verdergaan
Sonnet, Nijmeegs
