De doden en het leven dat zij leefden
Wij kennen en ervaren hen nog goed
Het zit ons als het ware in het bloed
Met alles wat wij aan hen beleefden
Wij voelden dat onze handen beefden
Bij menig afscheid, menig laatste groet
En voelen nu nog steeds die warme gloed
Van hoe vast wij aan elkander kleefden
Ach mensen, wij hebben niets te kiezen
Helaas aan ‘t sterven staan allen wij bloot
En ook óns aller einde komt eraan!
Maar weet dat wat wij vrezen te verliezen
Aan die machtig sterke armen van de dood
Toch in ‘s levensbloed zal blijven voortbestaan!
