Als het stil wordt in mij
en ik luister,
dan kan de dichter
bij mij komen
met woorden
die essentie raken.
Om een hoopvolle beweging te maken;
van vertwijfeling naar verbondenheid,
van sociale afstand naar gepast nabij.
Over emoties is al veel geschreven. Over wat emoties zijn, over de betekenis van emoties. Over ‘positieve’ en ‘negatieve’ emoties.
Wij spreken vaak over de helende kracht van je emoties. Omdat wij denken dat emoties er niet voor niets zijn. Dat ze nodig zijn om je in beweging te brengen, of om juist stil te worden. Om zaken voor elkaar te krijgen, of te verwerken en los te laten.
Emoties er laten zijn kan kwetsbaar voelen. Maar de paradox is dat dit je juist ook krachtig maakt. Emoties onderdrukken, ontkennen of verdringen kost energie en kracht. Emoties erkennen, ze ‘aankijken’ en ze laten spreken levert juist energie en kracht op.
